วันนี้เราจะพาเพื่อนๆ ไปเรียนรู้หลักแนวคิดการสอนลูกให้เติบโตเป็นคนที่เก่ง และสามารถใช้ชีวิตรอ ดอยู่ได้ ในสังคม จงสอนให้ลูกรู้จักจับป ล า ไม่ใช่หาป ล า มาเลี้ยงลูก ไปดูกันว่าเราจะต้องทำอย่ างไร บ้าง เพื่อให้ลูกไม่ลำบากในอนาคต ให้ป ล า ลูกหนึ่งตัว มีกินแค่หนึ่งวัน สอนลูกจับป ล า หากินได้ตลอ ดไปจงอย่ าให้ป ล า แก่เขา ควรจะให้เบ็ด
ตกป ล า เขาไป แล้วสอนวิ ธีการหาป ล า ให้แก่เขาเพื่อให้เขารู้จักการเอาตัวรอ ดในสังคมและ รู้จักการหากิน ด้วยตัวของเขาเอง มีเรื่องเล่าเรื่องหนึ่งว่าวัยรุ่นคนหนึ่งขอเ งิ นแม่ไปเที่ยว แม่บอ กว่า ลูกรู้ไหมว่าสมัยแม่อายุ เท่าลูก ไม่เคยเที่ยวที่ไหนต้องทำงานทุกอย่ าง พับถุงกระดาษขาย ตัดใบตองขนไปส่งขายในตลาด แต่ละ
บาทแต่ละสต างค์ต้องอาบเหงื่อต่างน้ำ ลูกนั่งฟังแม่เงียบๆ ลูกต้องรู้จักความลำบาก ไม่งั้นอีกหน่อย เกิดไม่มีแม่แล้วจะทำยังไง ซัก ผ้ า เองยังไม่ได้ ขึ้นรถเมล์ก็ไม่เป็นใช้เ งิ นอย่ างนี้ จะเอาตัวรอ ดได้ยังไง เมื่อแม่เทศน์จบ ก็ควักเ งิ นยื่นให้ลูก นี่ไม่ใช่เรื่องแต่ง พ่อแม่จำนวน มากทำอย่ างนี้ เมื่อลูกขอเ งิ นไปเที่ยว จะพร่ำบ่นลูก และ เล่าเรื่องเมื่อตนเผชิญความลำบากใน
สมัยก่อนเล่าย้อนไปถึงชีวิตลำบากของตนในวัยเท่ากัน แล้วปิดท้ายด้วยการให้เ งิ นลูกไปคนหาเช้ากินค่ำ สมัยก่อนไม่มีคำว่า ม ร ด ก ในพจนานุกรมชีวิต ทุกอย่ างในชีวิตต้องหามาเองทว่าคนรุ่นนี้เมื่อลืมต าอ้าปากได้ และ เป็นพ่อแม่ มักจะทำให้ลูกเสี ยคนโดยไม่ตั้งใจ พ่อแม่จำนวน มากเก็บเ งิ นเก็บทองไว้
โดยไม่ยอมใช้ บอ กว่า เก็บไว้ให้ลูก เหตุผลอาจเ พ ร า ะ พ่อแม่ไม่อ ย า ก ให้ลูก ผ่ า น ความลำบากเหมือนตัวเอง การเตรียมทุกอย่ างให้ลูก เหมือนสะท้อนสิ่งที่ตัวเอง อ ย า กได้ในวัยเ ด็ ก แต่มันกลับสร้างนิสัย ไม่สู้งานหนัก ให้ลูก ไปโดย ป ริ ย า ย ไม่มีเ งิ นเป็นปัญหา มีเ งิ นก็เป็นปัญหา บางครั้ง และ บ่อยครั้งการมีเ งิ น มาก อาจทำให้
เลี้ยงลูกย า ก ขึ้นเ งิ นก็เหมือนไ ข มั น ในร่ า ง ก า ย น้อยไปก็ไม่ดี มากไปก็ อั น ต ร า ย ในสังคมบูชาคน ร ว ย และ การร ว ยทางลัด การอบรมสั่งสอนลูก เดี๋ยวนี้ ย า กขึ้นเรื่อยๆ เ พ ร า ะสิ่งเร้ารอบตัว ทางเดียวที่จะให้ลูกโตขึ้น แล้วยืนด้วยลำแข้งของตัวเองได้ คือต้องสอนเรื่องวินัยการใช้เ งิ นและความอ ดทน
การรู้จักใช้ชีวิต และ รับผิ ดชอบตัวเองอย่ าสร้างปัญหาแก่สังคม ไม่พอ กพูนด้วยไ ข มั น แ ห่ ง วั ต ถุ นิ ย ม มากเกินไป พ่อแม่ต้องมองภาพกว้างและมองให้ออ กว่า หากให้มากเกินไปจะทำให้ลูกไม่รู้จักหามาด้วยตัวเอ งหรือไม่ทำอะไรไม่เป็นเลยหรือเปล่า กล า ยเป็นรอแต่แบมือขออย่ างเดียว ความรักย่อมเป็นเรื่องดี แต่ต้อง
รักให้ถูกวิ ธีด้วย คนร ว ยที่ฉลาด รู้ว่าการได้เ งิ น เป็นเรื่องง่ายกว่าการใช้เ งิ น และ คนที่ไม่รู้จักหาเ งิ น มักใช้จ่ายเ งิ นฟุ่มเฟือยคน ที่ร ว ยจากสมบัติที่ได้มาง่ายๆ จากม ร ด ก อาจจะข า ดความรู้สึกดีๆ ของการสร้างตัวด้วยตัวเอง ข า ดความภาค ภูมิใจของการหามาได้ และ ทักษะการแก้ปัญหาชีวิต มีตัวอย่ างจริงไม่น้อยที่คนร ว ยแบ่งสมบัติครึ่งหนึ่ง ให้
องค์กรการกุศลและ ที่เหลือให้ลูกหลาน เพื่อให้ลูกๆเรียนรู้ที่จะยืนด้วยตัวเอง และ สร้างมันขึ้น มาใหม่ มหาเ ศ ร ษ ฐีลำดับต้นๆ ของโลกอย่ าง วอร์เรน บัฟเฟตต์ บอ กว่า ลูกๆ ของเขาจะต้องแผ้วถางทางของพวกเขา เองแน่นอนลูกๆ ของเขาก็รู้ว่า เขารอช่วยทุกอย่ าง แต่ก็ต้องลงแรงทำงาน การให้เ งิ นทองแก่ลูกหลาน ด้วย
จำนวนที่มากพอสบายทั้งชีวิต เพียงเ พ ร า ะพวกเขาเกิดมาในครอบครัวที่ร่ำร ว ย เป็นเรื่อง อั น ต ร า ยเ พ ร า ะการให้อาจทำ ร้ า ย ลูกๆทางอ้อม บัฟเฟตต์จึงให้ม ร ด กแก่ลูกหลาน มากพอที่พวก เขารู้สึกว่า สามารถทำอะไรก็ได้ แต่ ไม่มากพอที่พวกเขา ไม่ต้องทำอะไรเลย เราต้องสอนค่านิยมชื่นชมบุคคล
ที่สร้างตนเองจากศูนย์ หาเ งิ นอย่ างสุจริตรู้คุณค่าของการทำงาน การสร้างตัว สิ่งที่ควรให้ลูกๆมากกว่าเ งิ นก็ คือความเอาใจใส่ รับรู้กิจ ก ร ร ม ที่ลูกทำเป็นเพื่อนกับลูกนี่อาจเป็นสิ่งที่มีค่ากว่าการให้เ งิ นอย่ างเดียว ต าม สุภาษิตที่ว่า สอนลูกจับป ล า ไม่ใช่จับป ล า ให้ลูก
ที่มา จาก b i t c o r e t e c h, j i n g j a i 9 9 9,rooormai sabuyjaijung
