พึ่งเข้าใจชีวิต ก็ตอนเมื่อแก่แล้ว

คนบางคนใช้ชีวิตมาตั้งนานแต่ไม่เคยเข้าใจเลยว่าชีวิตที่แท้จริงคืออะไร สิ่งที่ควรทำก็ไม่ทำแต่สิ่งที่ไม่ควรทำก็ทำ กว่าจะคิดได้อายุก็มากแล้ว จะกลับไปทำสิ่งที่ควรทำก็ทำไม่ได้เ พ ร า ะไม่ใช้สิ่งที่คนแก่ต้องทำ วันนี้เราเลยมีข้ อคิดดีๆเ ตื อ นใจหล า ยๆคน มาฝากกัน กับบทความ พึ่งเข้าใจชีวิต ก็ตอนเมื่อแก่แล้ว

ฉันเพิ่งเข้าใจ หล า ยปีมานี้

ฉันเริ่มรู้สึกกลัว เ พ ร า ะยิ่งฉันอายุมากขึ้น ญาติๆ ก็จากไปทีละคนสองคน สิ่งนี้บอ กกับฉันว่า ชีวิตเป็นอ นิ จจัง ฉันเริ่มคิดได้ ฉันปล่อยให้สิ่งที่ต่างๆ เป็นไปต ามปัจจัย ได้มาก็ดี ไม่ได้ก็ไม่เป็นไร การดำเนินชีวิตบอ กกับฉันว่า จิตให้ร้ า ยผู้อื่นไม่ควรมี จิตปกป้องตนเองไม่ควรห า ยไป

นอ กเ สี ยจากคนในครอบครัว อ ย่ าไว้ใจคนอื่นให้มากนัก ฉันรู้แล้วว่า ฉันควรดีต่อทุกคน โดยเฉพาะคนที่ดีต่อฉัน ฉันเข้าใจแล้วว่า วันเวลาอาจไม่ช่วยให้เราผูกพันกับใคร แต่มันช่วยให้เราเข้าใจใครๆ มากยิ่งขึ้น ฉันรู้ซึ้งแล้วว่า นอ กจากพ่อและแม่ ก็ไม่เห็น มีใครที่จะให้อภั ยฉันได้ เหมือนท่านทั้งสองคน

ความทุ ก ข์ที่ฉันพานพบ ทำให้ฉันแกร่งมากยิ่งขึ้น ยิ่งนานฉันยิ่งเหมือนต้นกระบองเพชร โยนลงไปที่ไหนก็มีชีวิตได้ทุกที่ ความทุ ก ข์สอนให้ฉันรู้จักเอาชีวิตรอ ด ฉันยกระดับจิตได้มากยิ่งขึ้น ต่อเรื่องราวต่างๆ ที่ไม่ถูกต าถูกใจ ฉันสามารถเห็น แต่ไม่ใส่ใจได้อ ย่ างสบายๆ

โลกใบนี้บอ กกับฉันว่า ต่อให้ฉันผอม หุ่นดี ทุกอ ย่ างดีพร้อม คนที่ไม่ชอบฉันก็ไม่มีทางรักฉันอยู่ดี ต่อให้ฉันอ้วน น่าเ ก ลี ย ด ไม่มีดีสักอ ย่ าง คนที่ชอบฉันเขาก็ไม่มีทางทิ้งฉันอยู่ดี ใช่ว่าทุกคนจะยินดี ยืนหยัดสู้เคียงข้างฉันเสมอไป เมื่อไม่คิดอิ จ ฉ าในสิ่งที่คนอื่น มี ชีวิตของฉันก็เป็นสุขมากยิ่งขึ้นในทันที

เมื่อชะต าลิขิตมาย่อมมี หากไม่ได้ลิขิตมา ยื้อไว้อ ย่ างไรก็ไม่มีทางรั ก ษ าเอาไว้ได้ ทั้งเรื่องคน เรื่องหน้าที่การงาน หรือท รั พ ย์สินเ งิ นทอง ดังนั้น ฉันจึงบอ กกับตัวเองว่า เรื่องที่ถูก ต้องยืนหยัด เรื่องที่ผิ ด ต้องเลิกทำ วันวานไม่อาจหวนกลับ จงปล่อยมันไป วันนี้เป็นของเรา จงทำให้ดีที่สุด วันพรุ่งนี้มีไว้เพื่อแก้ไข จงรู้จักรั ก ษ าโอกาสให้ดี

ที่มา G a n g b e a u t y  aanplearn