ให้อภั ยได้ แต่อ ย่ าให้โอกาส คนไม่เห็นค่ายังไงก็ไม่จำ

คนเราทุกคนล้วนแล้วแต่เคยพลาดหรือเคยหลงผิ ดกันหมด ถ้าหากพวกเขายอมรับความผิ ดพลาดและแก้ไขไม่ทำมันอีก ก็ถือว่าเป็นความโชคดีของเขาที่ได้เรียนรู้จากประสบการณ์ แต่ถ้าหากยังทำผิ ดซ้ำซาก ไม่เคยคิดที่จะแก้ไขอะไรเลย คนแบบนี้ไม่สมควรได้รับการให้อภั ยเป็นอ ย่ างยิ่ง

เ พ ร า ะคนเรานั้นให้โอกาสกันได้ แต่ถ้าหากให้โอกาสบ่อยๆ พวกเขามักจะติดเป็นนิสัย และไม่จดจำ เ พ ร า ะฉะนั้นสิ่งที่เราควรทำก็คือ การให้โอกาสคนไม่เกินสองครั้งหากมีครั้งที่สองถือว่าเขาไม่คิดที่จะใส่ใจจำหรือเข็ดหลาบ เราควรที่จะลงโ ท ษหรือปล่อยเขาไปต ามทางของเขา

ไม่ควรที่จะให้โอกาสคนแบบนี้เด็ดข า ด เ พ ร า ะจะเป็นการสร้างนิสัยให้เขาเคยตัว เวลาทำผิ ดก็มีคนพร้อมให้โอกาสเขาอยู่เสมอ เ พ ร า ะฉะนั้นเราไม่ควรเ สี ยเวลาให้โอกาสใครเกินครั้งที่สอง ไม่อ ย่ างนั้นเราอาจจะไม่มีค่าในสายต าของเขา และอาจเป็นของต า ย ในชีวิตของเขาได้ในที่สุด

ให้ อ ภั ย เป็นเรื่องดี แต่มันก็ไม่ได้หมายความว่า เราจะต้องยอมให้เขาเข้ามาทำแย่ๆใส่เราซ้ำอีก อ ย่ า ลืมบางเรื่อง ที่เคยเกิด อ ย่ า ลืมบาง อ ย่ า ง ที่เคยเป็น อ ย่ า ลืมบางคน ที่เคยไป อ ย่ า ลืมบาง อ ย่ า ง ที่เคยทำ เรามีวันนี้ มายืนอยู่ตรงจุดนี้ ด้วยการเดิน ผ่ า น บางเรื่อง บาง อ ย่ า ง จากคนนั้น มา หากในวันนี้ เราจะต้องเจอ กับคนนั้นอีกครั้ง ก็ อ ย่ า ลืมที่จะย้ำกับตัวเองว่า ไม่เป็นไรที่ ผ่ า น มาเราให้ อ ภั ย แต่ จะไม่ยอม

ให้เขามาทำแย่ๆกับเราอีกแล้ว และก็จะไม่เดินย้อนกลับไป เป็นแบบเก่าแน่นอน เ พ ร า ะถ้ายังห า ยใจ ยังไงก็ต้องเดินหน้าต่อไป และชีวิตดีๆ มันก็มีแค่ในปัจจุบัน ไม่ยึด ติ ด กับอ ดีตแค่ทำตัวเองให้ดี ทำให้มีความสุข ส่วนที่เหลือช่างมัน ในวันที่คิดว่าไม่เหลือใคร ก็ อ ย่ า ลืมว่ายังเหลือตัวเอง ในวันที่คิดว่าเราเ สี ยอะไรไป ก็ อ ย่ า ลืมว่าเราได้บทเรียนอะไรมา ในวันที่ฟ้าครึ้ม ฝนตกหนักก็ อ ย่ า ลืมว่า ไม่นานท้องฟ้า ก็ยังกลับมาเป็นสีฟ้า

แค่ ขอให้ออ กแบบโลกใบเล็กของคุณให้ดี เมื่อถึงเวลา ก็จะมีคน อ ย า ก เข้ามาอยู่ ในโลกใบนี้ของคุณเอง แค่ ขอให้ออ กแบบทางเดินชีวิตของคุณให้ดีเมื่อทุก อ ย่ า ง ลงตัวก็จะมีคนที่เหมาะสม อ ย า ก จะเข้ามาอยู่บนเส้นทางเดียวกันกับคุณเอง ก็แค่ ขอให้รู้จักทำเรื่องดี ๆ ให้กับตัวเองมันคงไม่ใช่เรื่อง ย า ก หรือลำบากที่จะทำกันหรอ กนะ เปรียบดั่งคำที่ว่า ทำตัวเองให้เหมือน อากาศ

แม้ไม่มีใครพูดถึง แต่ ทุกคนก็ ใช้ห า ยใจ อ ย่ า ทำตัวให้เหมือน พายุ แม้ทุกคนพูดถึง แต่ ไม่มีใครต้องการ หากเราไม่ทำให้ตัวเอง มีค่าแล้วใครจะเห็นค่าเรา การสร้างความดีในตัวนั้นจึงสำคัญ ทำเท่าที่มีโอกาสได้ทำ ความดีนั้น เมื่อทำแล้วต่อให้ไม่มีใค รเห็น มันก็ดีอยู่ดี และคนที่รู้นั้น มีแน่นอน อ ย่ า ง น้อยก็ตัวเราเอง ความดีที่เราทำนั้น ก็เปรียบดังอากาศไว้ใช้ห า ยใจ ไม่มีสี ไม่มีกลิ่นเป็นเพียง สิ่งสำคัญที่ทุกคนต้องการ

พายุนั้นก็เปรียบดัง ความโ ก ร ธที่กระทบใจ ในวันที่เราโ ก ร ธนั้นก็เหมือนพายุฝน ที่สร้างแต่ความเ สี ยห า ย เราจะไม่เห็นเลยว่าเราทำ หรือพูดอะไรไปบ้างแต่คนรอบข้างเรา เขาจะมองเห็นได้ อ ย่ า ง ชัดเจน ดังนั้น ความโ ก ร ธ จึงไม่ดีต่อตัวผู้โ ก ร ธเอง อ ย่ า ได้เอาความโ ก ร ธเพียง ชั่ ว คราวแลกเปลี่ยน กับความรู้สึกดีๆ ที่เขามีให้ก็เลือ กเอา จะเป็นอากาศที่ไม่มีตัวตน แต่ทุกคนใช้ห า ยใจ หรือ จะเป็นพายุที่ทุกคนสัมผัสได้ แต่ไม่มีใครต้องการ

ที่มา ธรรมทาน, bitcoretech bohatto  sabuyjaijung