ข้ อคิดของชีวิต คนไม่มีลูกถือเป็นคนที่มีบุญมาก

บางคนอย ากมีลูกแต่กลับไม่มี ทำยังไงก็ไม่มี จนต้องคิดว่าตัวเองนั้นไม่มีบญหรือเปล่า เราจึงมีบทความ ข้ อคิดของชีวิต คนไม่มีลูกถือเป็นคนที่มีบุญมาก ถ้าหากคุณได้ อ่ า น คุณอาจจะเปลี่ยนความคิดใหม่ไปในทันที

ถาม คือตัวดิฉันเองไม่มีลูกเป็นของตนเอง ที่เป็นเช่นนี้เป็นเพราะดิฉันไม่มีบุญใช่ไหมเจ้าคะ

พระอาจารย์ มีซิโยม คนที่ไม่มีลูกจะเป็นคนที่ไม่มีบุญได้อ ย่ างไรล่ะ อาตมาบอ กไว้ตรงนี้เลยนะว่า คนที่มีลูกนะเป็นคนที่มี ก ร ร ม ถามเขาดูสิ

ถาม ทำไมคนที่มีลูก ถึงมี ก ร ร ม ล่ะคะ

พระอาจารย์ ก็เพราะว่าเลี้ยงลูกมันเป็น ทุ ก ข์ ไงล่ะ เดี๋ยวลูกก็ไม่เชื่อฟัง ทำอะไรก็ไม่ได้ดั่งใจลูกจะไปทำอะไรให้เกิดความ เ สี ย ห า ยขึ้น มา แล้วพ่อแม่ก็จะกล า ยเป็นทุ ก ข์ พ่อแม่ก็ต้องมาคอยรับ ผิ ด ชอบ คอยรับ ก ร ร ม ที่ลูกได้ทำ ไม่ใช่เรื่องสนุกเลย

หาเ งิ นหาทองมาให้มีใช้อยู่ตลอ ด ลูกนี่ไม่ต้องหาเลยใช่ไหมนะ อยๅกจะได้เ งิ นอะไรก็แบมือ ขออ ย่ างเดียว พ่อแม่ก็กว่าจะหาเ งิ น มาได้ ต้อง เห นื่ อ ย ย า ก ถ้าไม่มีลูกก็ไม่ต้องมาหาเ งิ น มาเลี้ยงลูกให้ เห นื่ อ ย ย า กเลย นี่แหละเขาถึงเรียกว่าเป็นทุ ก ข์ คนที่ไม่มีลูกเขาจะเรียกว่าเป็นคน มีบุญ เราอ ย่ าไปมีเลยดีกว่านะ

ลูกล่ะเข้าใจไหม เราเป็นลูกก็ได้แต่ อ ย่ าไปมีลูกก็แล้วกันนะ โตไปก็บวช บวชแล้วสบายไม่ต้องมาเลี้ยงลูกให้ ทุ ก ข์ หากมีคนสองคน คนหนึ่งมีลูกแล้วอีกคนนึงไม่มีลูก

คนที่มีลูกเขาก็เลี้ยงลูกไปด้วยความ ทุ ก ข์ แล้วก็แก่ไปทั้งคู่ ตอน บั้ น ป ล ายชีวิตคนที่มีลูกเขาได้ลูกดีก็จะดูแลพ่อแม่เมื่อ เ จ็ บ ไ ข้ ไ ด้ ป่ ว ย แต่คนที่ไม่มีลูกก็ไม่มีคนดูแล แล้วใครจะมี ก ร ร ม มากกว่ากันล่ะคะ

พระอาจารย์ คนที่ไม่มีลูกจะสบาย เพราะจะได้พึ่งตัวเองได้ จะรู้จักพึ่งตนเอง ถ้าพึ่งไม่ได้ก็จากไป ก็ไม่เป็นไรยังไงเราก็ต้องไปอยู่ดี แล้วก็โอกาสที่จะได้ลูกดีนั้น มันก็มีน้อยมากนะ

โอกาสได้ลูกไ ม่ ดี มันจะมีมากกว่า แล้วจะมา เ สี ย อ ก เ สี ย ใ จ มากกว่าคนที่ไม่มีลูก คนที่ไม่มีลูกเขาก็ต้องเตรียมตัวพึ่งพาตัวเขาเอง เมื่อเขาไม่มีใครมาพึ่งแล้วเขาอยู่กันเองได้ เขาก็พร้อมที่จะไปอยู่แล้ว

อ ย่ างเป็นพระก็ไม่มีลูกใช่ไหมล่ะ ก็เตรียมตัวจากไปอยู่เรื่อยๆ ถึงเวลาไปก็ต้องไป ลูกศิษย์มันจะดูแลหรือไม่ดูแลก็ช่วยไม่ได้หรอ ก มันก็ บั ง คั บ

ให้เราต้องพึ่งตนเอง ต้นไม้ถ้าลูกมันรส ไ ม่ ดี ก็มีแต่คนจะ โ ค่ น ต้นทิ้ง ไม่มีใครคิดจะรักษ าไว้หรอ ก ตรงข้ามถ้าลูกมันรสดีทั้งหวาน มัน

เจ้าของก็อยๅกใส่ปุ๋ยรดน้ำพรวนดิน ทะนุถนอมให้คงต้นอยู่นานๆ ต้นไม้จะอายุยืนได้รับการบำรุงดีเพียงไหน ก็ขึ้นอยู่กับลูกของมัน

คนเราก็เหมือนกัน ถ้าลูกทำดี คนทั้งหล า ยก็ชมถึงพ่อแม่ว่าเลี้ยงลูกดี ความสุขกายสบายใจก็ต ามมาเพราะลูกๆ

บุญกุศลความดีก็ ไ ห ล มาเพราะลูก แต่หากลูกทำ ชั่ ว คนทั้งหล า ยก็ แ ช่ ง ด่ า มาถึงพ่อแม่ด้วยเช่นกัน

พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงชี้ว่า สิริมงคลของคนที่เป็นพ่อแม่นั้นอยู่ที่ลูก ในทางตรงข้าม ถ้าไม่ป้องกัน แก้ไขให้ดีแล้ว อั ป ม ง คลก็จะมาจากลูกได้เช่นกัน

บุตรแบ่งโดยความดีในตัวได้เป็น 3 ชั้น

อภิชาตบุตร คือบุตรที่ดีและมีคุณธรรมสูงกว่าบิดามา รด า เป็นบุตรชั้นสูง สร้างความเจริญให้กับวงศ์ตระกูล

อนุชาตบุตร คือบุตรที่มีคุณธรรมเสมอบิดาม ารดา เป็นบุตรชั้น กลาง ไม่พอที่จะ รั ก ษ าวงค์ตะกูลไว้ได้

อวชาตบุตร คือบุตรที่ เ ล ว มีคุณธรรม น้อยกว่าพ่อแม่ เป็นบุตร ชั้ น ต่ำ นำความเ สื่ อ ม เ สี ย มาสู่วงศ์ตระกูลตนเอง

ที่มา  san-sabai