ฝากถึงลูกๆ เวลาของพ่อแม่ยังมีอีกไม่มากอ ย่ างที่คิด

พ่อแม่นับวันอายุก็ยิ่งเพิ่มมากขึ้น เราไม่รู้หรอ กว่าท่านจะอยู่กับเราไปจนถึงวันไหน บางคนไม่เคยแม้กระทั่งกลับมาดูแลท่านเลย มีเหตุผลมากมายที่เป็นข้ ออ้าง วันนี้เราเลยมีบทความข้ อคิดที่อย ากให้ลูกๆได้อ่านกัน

หล า ยคนคิดว่า เวลาของพ่อแม่ยังมีอีกมาก จึงละเลยที่จะใช้เวลานั้นเพื่อท่าน ทั้งๆ ที่นั่นคือ โอกาสทอง ที่เหลือน้อยลงทุกที สุดท้ายเมื่อท่านจากไป ก็มาเ สี ยใจ รู้สึกผิ ดภายหลัง มีคนจำนวนไม่น้อยที่เป็นแบบนี้ เมื่อพบว่าพ่อแม่ป่ ว ยหนัก อยู่ในระยะสุดท้ายของชีวิต

เขาจะทำใจไม่ได้ ที่จะให้ท่านจากไปต ามวิถีธรรมชาติ หรือต ามจังหวะของสังขาร แต่จะทำทุกวิถีทางเพื่อยื้อชีวิตท่านให้ยืนย าวมากที่สุด ในขณะที่พี่น้องที่ดูแลท่าน มาแต่แรกโดยตลอ ด รู้ดีว่าการยื้อชีวิตอ ย่ างนั้น เป็นการท ร ม า นคนไ ข้ เพราะต้องเจาะคอ ใส่ท่อ ใช้เครื่องช่วยห า ยใจ

ปั๊มหัวใจ สารพัดที่คนดูแลพ่อแม่มาตลอ ดตระหนักดีว่า หากท่านจากไปอ ย่ างธรรมชาติ นั่นแหละคือสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับท่าน แต่คนที่ไม่เคยมีเวลาให้กับพ่อแม่เลย เมื่อจังหวะนี้มาถึง เขาจะไม่ยอมปล่อยให้ท่านจากไปอ ย่ างธรรมชาติ แต่เขาจะยื้อไว้ให้ได้นานที่สุด ในนามของความกตัญญู แล้วก็ไม่ตระหนักเลยว่า

การทำเช่นนั้น จะทำให้ท่านทุ ก ข์ท ร ม า นอ ย่ างไรบ้าง บางทีท่านส่งสายต าวิงวอน เพราะพูดไม่ได้ แต่ถึงตอนนั้น ใครๆ ก็ทำอะไรไม่ได้แล้ว เพราะว่าหากถอ ดท่อ หรือปิดเครื่อง ก็ไม่มั่นใจว่าการทำเช่นนั้น จะเป็นปาณาติบาตหรือไม่ ดังนั้น จึงต้องยื้อไปเรื่อยๆ ทั้งนี้เพียงเพื่อตอบสนองความรู้สึกของลูก ว่าได้ทำดีที่สุดแล้วกับพ่อแม่

ทั้งๆ ที่ตอนท่านยังสุขสบายดีอยู่ ลูกกลับไม่มีเวลาให้ท่านเลย ครั้นท่านป่ ว ยและพร้อมจะจากไป กลับพย าย ามยืดชีวิตท่าน กล า ยเป็นการเพิ่มหรือยื้อความทุ ก ข์ท ร ม า นของท่าน แต่ถ้าเราทำหน้าที่อ ย่ างดีที่สุดกับท่านแล้ว ในขณะที่ท่าน มีสุ ข ภ า พดี เมื่อถึงเวลาที่ท่านจากไปก็ยอมรับได้ ครั้นท่านจากไปก็ไม่รู้สึกผิ ด เพราะมั่นใจว่าได้ทำหน้าที่ ที่สมควรทำต่อท่านแล้ว

ที่มา พระไพศาล วิสาโล  aanplearn