เรื่องมีอยู่ว่า เช้าวันหนึ่ง ภรรย าบอ กกับสามีว่า วันนี้ ฉันจะกลับบ้านไปเยื่ยมแม่ คุณจะ ขับรถไปส่งฉันหน่อยได้ไหมฝนตกหนักแบบนี้ ไปรถโดยสารไม่สะดวกเลย สามี ซึ่งหน้าต าบูดบึ้งมาตั้งแต่เช้าไม่ตอบภรรย า แต่กลับกระชากเ สี ยง ถามกลับไปว่าเมื่อวาน เธอซื้ อเสื้อใหม่ มาใช่ไหมเธอรับปากฉันแล้วนะ
ว่าจะไม่ใช่เงินฟุ่มเฟือยเรายังต้องผ่อนบ้าน ผ่อนรถ ส่งลูกเรียนค่าใช้จ่ายเยอะแยะ ทำไมไม่ช่วยกันประหยัดภรรย า พูดออ กมา เ สี ยงเบาๆ อ ย่ างคนรู้สึกผิ ด ว่า ที่แท้คุณโ ก ร ธเรื่องนี้นี่เองภรรย า ก้มหน้าจัดเสื้อผ้าเงียบๆ แล้วบอ กสามีว่า วันนี้ มีรถโดยสารเข้าเมืองแค่เที่ยวเดียวฉันคงต้องรีบไปแล้วหละคุณไม่ต้องไปส่งก็ได้
แล้วเธอก็ออ กบ้านไป โดยสามีไม่สนใจเลย เพราะยังโ ก ร ธอยู่มากประมาณครึ่งชั่ วโมง ผ่านไปสามีได้ยินเ สี ยงเอะอะ บนถนนจึงออ กไปดู แล้วจึงได้ยินผู้คนตะโกนกันว่า ฝนที่ตกหนัก เซาะตลิ่งจนสะพานเข้าเมืองได้ข า ดลงมีรถเมล์คันหนึ่ง ตกลงไปในน้ำด้วย สามีได้ยินดังนั้น ตกใจมากกระโดดออ กจากบ้านไปทันที เมื่อไปถึงแม่น้ำ รถเมล์ที่ถูก
เก็บกู้จากน้ำเหลือ เพียงซากเหล็กสัมภาระกระเป๋าต่างๆ ของผู้โดยสารกระจัดกระจายมีการ หามร่าง ของผู้เสี ยชีวิต คนแล้วคนเล่า ขึ้น มาจากแม่น้ำชายหนุ่ม เฝ้ามองหาภรรย า ก็ไม่พบก็เ สี ยใจเจียน สิ้นสติเฝ้าถามหน่ วยกู้ภั ยที่ทำงานอยู่ว่า เห็นภรรย าผมบ้างไหมๆๆๆ เธอใส่เสื้อสีแดง กางเกงสีดำ ทุกคนส่ายหน้า บอ กว่าไม่เห็นเวลาผ่านไป จนเกือบเย็นกู้ภั ย
หยุดการทำงาน เพราะไม่มีผู้เสี ยชีวิตที่หาพบแล้ว จึงบอ กชายหนุ่มว่า หักห้ามใจเถอะนะ ภรรย าคุณ คงโดนน้ำพัดไปไกลแล้ว ชายหนุ่มเดินกลับบ้าน เหมือนคนไม่มีวิญญาณ ร้องไห้ไป คร่ำครวญไปตลอ ดทาง ในใจของเขา เฝ้าแต่คร่ำครวญว่า ทำไมๆๆๆ เราไม่ขับรถไปส่งเธอนะ
เราไปด่าเธอทำไมว่าใช้เงินฟุ่มเฟือย เสื้อตัวเดียว มันจะราคาเท่าไหร่กัน แต่เมื่อ กลับถึงบ้าน คาดไม่ถึงว่าภรรย ากลับนั่งอยู่ที่โต๊ะอาหารมีอาหาร อยู่บนโต๊ะในมือเธอ มีเสื้อ กันหนาวเก่า ตัวหนึ่ง ซึ่งเธอ กำลังเย็บซ่อมชายเสื้อที่รุ่ยอยู่คุณไปไหน มาคะ ภรรย ายังพูดไม่ทันจบสามี
ก็ตรงเข้าไปกอ ดเธอจนแน่นคุณเป็นอะไร ร้องไห้ทำไม วันนี้ ฉัน มัวเอาเสื้อไปคืนที่ร้าน เ สี ยเวลา อ้อนวอนให้เขารับคืนไปมากเลย ไปขึ้นรถเมล์ไม่ทันอากาศจะหนาวแล้ว ฉันเลยรื้อเสื้อเก่ามาซ่อม ก็พอใส่ได้อีกหล า ยปีนะคะ ฉันนี่แ ย่จริงๆ ของเก่าก็ยังมี ไปซื้ อของใหม่มาทำไม
เรื่องบางเรื่อง เราโ ก ร ธจนลืมไปว่า มันไม่สำคัญเทียบเท่ากับ ความสุข ของเราเลยนะ เรื่องบางเรื่องไม่สำคัญเท่ากับ ความสุข ของคนที่เรารักเรามีเวลาในโลกนี้ จำกัดเวลาที่ใช้ ร่วมกัน ยิ่งจำกัดอะไรที่ไม่สำคัญมาก พอก็อ ย่ านำมาเป็นอารมณ์มากมายนักเลย
ที่มา create-readingth