เรื่องโ ก ห กของผู้หญิงคนหนึ่ง ที่ขึ้นชื่อว่า แม่

ทุกคนบนโลกใบนี้เกิดมาย่อมมีผู้ให้กำเนิด นั่นก็คือ แม่ จะเ ชื้ อชาติใด ภาษาอะไร ศาสนาไหน จะร่ำร ว ยหรือย ากจน คำว่า แม่ เป็นคำแรกที่ลูกทุกคนเปล่งออ กมาย ามที่เริ่มหัดพูด และเป็นคำแรกที่คนเป็นแม่รอคอยที่อย ากได้ยินเช่นเดียวกัน แม่ คำสั้นๆ แต่มีความหมายยิ่งใหญ่มหาศาล วันนี้เราเลยมีบทความเกี่ยวกับแม่มาฝากกันซึ่งอย ากให้ลูกทุกคนได้อ่ า น

เรื่องราวได้เริ่มขึ้นตั้งแต่ตอนที่ผมยังเป็นเ ด็ ก ผมเกิดในครอบครัวที่ย ากจน หล า ยครั้งที่ไม่มีอาหารเพียงพอสำหรับทุกคนเวลากินข้าว แม่จะแบ่งข้าวส่วนของแม่ให้ผม และพูดว่า ทานเยอะ ๆ นะลูก แม่ไม่หิวเท่าไร ครั้งแรกที่แม่โ ก ห กผม

ครั้งที่สอง

ผมโตขึ้น แม่ของผมที่แสนขยัน มักจะหาเวลาว่างไปตกปลาที่แม่น้ำใกล้ ๆ บ้านนี่แหละ แม่หวังจะให้ผมได้รับอาหารที่มีประโยชน์ ต่อร่างกายบ้าง แม่จะต้มปลาที่ตกได้ทำเป็นอาหาร ซึ่งผมชอบกิน มาก ในตอนที่ผมกินต้มปลา แม่จะนั่งข้าง ๆ ผมแทะกิน เศษเนื้อปลาที่ติดอยู่ต ามก้างปลา ผมรู้สึกตื้นตันทุกครั้งที่ผมพย าย ามแบ่งเนื้อปลาให้แม่ทานบ้าง แต่แม่ปฎิเสธตลอ ด แม่พูดว่า ลูกกินเถอะ แม่ไม่ค่อยชอบกินเนื้อปลานักหรอ ก ครั้งที่ 2 แม่ของผมได้โ ก ห กผม

ครั้งที่สาม

เมื่อผมเรียนอยู่ชั้น มัธยม แม่ทำงานหนักกว่าเดิม เพื่อจะหาเ งิ น มาให้ผมเรียน และค่าใช้จ่ายทุกอ ย่ างในบ้าน บางทีผมตื่นขึ้น มากลางดึก ผมเห็นแม่ยังคงนั่งทำงานอยู่ มีแค่แสงเทียนเล่มเล็ก ๆ เท่านั้น ที่อยู่เป็นเพื่อนแม่ แม่ครับ นอนเถอะครับมันดึกมากแล้ว ผมพูดกับแม่ และแม่ยิ้ม และพูดกับผมว่า ลูกนอนเถอะ แม่ยังไม่ง่วง ครั้งที่ 3 แล้วที่แม่โ ก ห กผมเช่นเคย

ครั้งที่สี่

ในวันสอบวันสุดท้าย แม่มาเป็นกำลังใจให้ผม แม่นั่งรอผม ท่ามกลางแสงแดดจ้าของเที่ยงวันอยู่นานพอสมควร เมื่อระฆังดังส่งสัญญาณ ว่าการสอบสิ้นสุดลง คุณแม่จะเอาน้ำหวานเย็น ๆ มาให้ผม จากกระติกที่แม่ได้เตรียมมา มันเป็นน้ำหวานที่มีรสเข้ม แต่ความรักของแม่ผมเข้มกว่า เนื้อตัวของแม่โชกชุ่มไปด้วยเหงื่อ ผมยื่นแก้วให้แม่และบอ กให้แม่ดื่ มด้วยกัน แต่แม่พูดว่า ดื่ มเถอะลูก แม่ไม่กระห า ย นี่เป็นครั้งที่ 4 แล้ว

ครั้งที่ห้า

และหลังจากที่พ่อผมเ สี ย ชีวิตเพราะโ ร คร้ า ย คุณแม่ของผมต้องรับภาระค่าใช้จ่ายทั้งหมดคนเดียว ครอบครัวของเราดำเนินไปอ ย่ างลำบากมากยิ่งขึ้น ไม่มีวันไหนเลยที่ผ่านไปอ ย่ างไม่ทรมาน เพื่อนบ้านที่เห็นความเป็นไปของครอบครัวเรา ก็ยื่น มือเข้ามาช่วยบ้าง บางคนก็แนะนำให้แม่แต่งงานใหม่ แต่แม่ก็ปฏิเสธตลอ ดพร้อมกับพูดว่า ฉันไม่ต้องการความรักเลย แม่โ ก ห กเป็นครั้งที่ 5

ครั้งที่หก

เมื่อผมได้เรียนจบแล้วและได้งานทำ มันก็ถึงเวลาที่แม่จะได้พักผ่อนบ้าง แต่แม่ดูเหมือนจะไม่ต้องการ แม่ตื่นแต่เช้าไปขายผักที่ตลาด เพื่อจะมีเ งิ นสำหรับใช้จ่ายส่วนตัว แม่ไม่เคยยอมรับเ งิ นที่ผมได้จากการทำงาน ส่งไปให้แม่ส่งคืน มาให้ผมด้วย แม่บอ กว่า แม่มีเ งิ นพอใช้อยู่นะลูก ครั้งที่ 6 ที่แม่โ ก ห ก

ครั้งที่เจ็ด

จากการสนับสนุนจากองค์กรแห่งหนึ่ง ผมเข้าเรียนต่อปริญญาโทในมหาวิทย าลัย ที่มีชื่อของประเทศ เมื่อผมเรียนจบก็เข้าทำงานต่อเลย ด้วยเ งิ นเดือนที่สูงลิ่ว และผมตั้งใจจะพาแม่มาใช้ชีวิตอ ย่ างสุขสบายกับผม แต่แม่ผมท่านไม่ต้องการ ไม่รบกวนผม แม่ พูดกับผมว่า แม่ไม่เหมาะกับชีวิตในเมืองหลวงเลยลูก ครั้งที่ 7 แม่โ ก ห กเหมือนเดิม

และครั้งที่แปด

พอแม่แก่ตัวลง ก็ต้องเข้ารั ก ษ าตัวในโรงพย าบาล เนื่องจากโ ร คมะเร็ง พอผมรู้ข่าว ก็รีบกลับมาหาแม่ทันที แม่นอนอ ย่ างอ่อนเพลียหลังจากการผ่าตัด แม่ดูแก่ลงไปเยอะเลย แม่มองผมด้วยสายต าที่บ่งบอ กได้ว่าเธอรัก และปรารถนาจะได้เจอผมมากที่สุด แม่พย าย ามยิ้มให้กับผม แม่ผอมมากและดูอ่อนแอ โ ร คร้ า ยได้ทำล า ยร่างกายของแม่สุดที่รักของผมไปมาก

และผมมองแม่ด้วยน้ำต านองหน้า ผมเ จ็ บป ว ดจับใจ เพราะการได้เห็นคุณแม่ที่รักอยู่ในสภาพนี้ แม่ได้มองหน้าผมและพูดกับผมว่า อ ย่ าร้องให้เลยลูกรัก แม่ไม่รู้สึกเ จ็ บอะไรเลย และเป็นครั้งที่ 8 ที่แม่โ ก ห ก แล้วหลังจากที่แม่โ ก ห กผม ด ว งต าของเธอได้ปิดลงตลอ ดกาล ครอบครัวเป็นสิ่งสำคัญ ดูแลคนข้างกายของคุณให้ดี อ ย่ าละเลย เอาใจใส่กันให้มาก ๆ ก่อนที่จะสายไป

ที่มา  meeruk